وقتی صحبت از اطلاعات و داده ها می شود، موضوعاتی که به دنبال آن می آیند عبارتند از ذخیره کردن داده ها و دسترسی به اطلاعات. برای یکچنین کارهایی نیاز است دستوراتی وجود داشته باشند که داده ها را درون سیستم پایگاه داده ها ذخیره کنند و یا آن ها را فراخوانی کنند. این عملیات را می شود با SQL نیز انجام داد.

البته یک وقت SQL را با نرم افزار SQL Server مایکروسافت اشتباه نگیرید.

SQL مخفف Structured Query Language به معنی زبان پرس و جوی ساخت یافته است. پرس و جو شاید برای اینکه گاهی از دیتابیس می پرسید که مثلا فلان اطلاعات را دارد یا خیر، مثلا فلان دانشجو با شماره دانشجویی 999559999 در آن موجود هست یا نه؛ که اگر موجود باشد به صورت جدول آن را برای شما می فرستد. و ساخت یافته بخاطر اینکه هر دستور آن چارچوب و قواعد خود را دارد و کلا جداولی که معمولا در برنامه ها می بینید و SQL با آن ها کار می کند، ساختار آن ها در پشت پرده بر اساس اصول رابطه ریاضی است که باعث شده در محافل دانشگاهی به این سبک پایگاه ها، پایگاه داده های رابطه ای بگویند.

SQL زبانی است که برنامه های مختلفی همچون Microsoft و Oracle و اکثر برنامه های بانک اطلاعاتی، البته هر یک با کمی تغییرات از آن استفاده می کنند و اینکه اگر فکر می کنید که خودش به تنهایی برنامه خاصی است، نه اینطور نیست.